ابو هاشم گوید: از حضرت امام حسن عسكرى صلوات الله علیه درباره‌ی آیه:

 « ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتَابَ الَّذِینَ اصْطَفَیْنَا مِنْ عِبَادِنَا فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ وَمِنْهُم مُّقْتَصِدٌ وَمِنْهُمْ سَابِقٌ بِالْخَیْرَاتِ بِإِذْنِ اللَّهِ ذَلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِیرُ(1) 

 سپس کتاب را به کسانی از بندگانمان که برگزیده بودیم به میراث دادیم بعضی بر خود ستم کردند و بعضی راه میانه را برگزیدند و بعضی به فرمان خدا در کارهای نیک پیشی گرفتند و این است بخشایش بزرگ»

سؤال كردم. حضرت فرموند:

هر سه گروه از آل محمداند (صلوات الله علیهم)، "ظالم به نفس" از آنها كسى است كه به امام معتقد نیست، "مقتصد" كسى است كه عارف به امام باشد، و "سابق به خیرات" خود امام است.

در این بین من پیش خود درباره كرامتی كه به آل محمد (ص) داده شده فكر مى‏كردم كه بی اختیار گریه‏ام گرفت.

امام به من نگاه كرد و فرمود: عظمت شأن آل محمد بزرگتر از آن است كه به نظرت آمده، خدا را حمد كن كه تو را به ولایت آنها معتقد و متمسك كرده است. روز قیامت وقتى كه هر جمعیت با امامش خوانده مى‏شود با آنها خوانده خواهى شد ؛ تو بر خیرى.(2)

________________________

1- سوره مباركه فاطر ، آیه شریفه  32

2- بحار الانوار ، ج 50 ، ص 254

منبع: تبیان