اشاره

ماه مبارك رمضان، پر است از آموزه‌هاي تربيتي كه منتظران ظهور مي‌توانند در اين مدرسه تربيتي به تربيت خود و ديگران بپردازند. يكي از اين آموزه‌ها، اخلاص است و اين مقاله به بررسي آن در سير تربيتي منتظران به آن مي‌پردازد.
نويد اميرمؤمنان (علیه السلام) از آمدن حضرت مهدي (عج الله تعالی فرجه الشریف)
امیر مؤمنان امام علي بن ابي طالب (علیه السلام) در كلامي نوراني كه امام رضا (علیه السلام)آن را روايت كرده است به امام حسين (علیه السلام) درباره خصوصيت حضرت مهدي قائم (عج الله تعالی فرجه الشریف) نكاتي را مي فرمايند كه در بخشي از‌آن مي‌خوانيم :«به خدايي كه محمّد (صلی الله و علیه و آله) را به پيامبري برانگيخت و او را از بين تمام پارسايان برگزيد سوگند كه مهدي خواهد آمد! ولي آمدن مهدي بعد از غيبت و سرگرداني و‌ حيرتي است كه در آن كسي بر دينش پا برجا نمي‌ماند به جز مخلصين».[1]
فقط مخلصان در ركاب مهدي مي‌مانند

در روايات ديگري نيز به اين امر اشاره شده كه فقط مخلصان و آنهايي كه كارهايشان را محض رضاي خدا انجام مي‌دهند هيچ‌گاه در غيبت شك نكرده و بلكه در هنگامه ظهور پا در ركاب حضرتش خواهند داشت و به تصريح امیر مؤمنان(علیه السلام)، وقتي كه ديگران در محاصره گرفتاری‌ها و طولاني شدن غيبت مأيوس مي‌شوند مخلصان آخر زمان به روح إلهي تأييد شده و با «روح اليقين» بشارت مي‌يابند و در حالي كه ايمان در قلوبشان ثبت شده، بر ميثاق ولايت پا برجا مي‌مانند.[2]
بنابراین روايات و روايات ديگر‌، اگر بخواهيم منتظر بمانيم و لايق حضور شويم، چاره‌اي جز مخلص شدن نداريم و در خطير بودن مهلكه بي‌اخلاصي همين بس كه غير مخلصان از جرگه منتظران جدا مي‌شوند و بلكه به تقابل با حضرت مهدي مي‌پردازند.
درباره اخلاص روايات بي‌شماري وجود دارد كه به فراخور به آنها مي‌پردازيم ولي مهم‌ترین عاملي كه مي‌تواند اخلاص را در وجود ما نهادینه كند و بر اساس لطف خداوند بر ما واجب شده است، روزه هست.
روزه، ميانبر کسب اخلاص
همان طور كه حضرت زهراي مرضيه (س) در خطبه معروف به فدكيه فرمود: «خدا روزه را براي تثبيت و تحقق اخلاص در آدمي قرار داد»، بنابراين كسي كه در روزهاي بلند تابستان با تحمل عطش و گرما روزه را فقط براي خدا پاس مي‌دارد و هيچ چشم داشتی به غير خدا ندارد، اگر بداند با اين صبر مختصر مي‌تواند مشرّف به اخلاص شود و از مهلكه مرتدان از دين در‌آخرالزّمان خلاص شود نه تنها روزه را سخت نمي بيند بلكه به غير از روزه‌هاي واجب ماه مبارك رمضان، روزه هاي مستحب طول سال را نيز از دست نخواهد داد.
روزه، جان را پهلوان مي‌كند

اگرچه روزه در ابتدا به ظاهر جسم را ضعيف مي‌كند ولي منجر به قوت روح و جان آدمي مي‌شود و همين روح و جان قوي نيز بدن نحيف را قدرتمند مي‌كند، چنان‌چه از اين جسم كارهايي بر مي‌آيد كه قابل تصور نيست. اصولاً امام عصر (عج الله تعالی فرجه الشریف) و حتی مصلحان گذشت، ياراني از اين جنس مي‌خواهند كه داراي روح بلند باشند و روزه، روح و اراده را قوي مي‌كند.
بازوان ستبر و اندام پهلواني زماني به كار مي آيد كه ظرف روحي بلند باشد و الّا كاري از پيش نمي‌برد و مهدي(عج الله تعالی فرجه الشریف) همواره منتظر ارواح و دل‌هاي ما بوده است، نه منتظر ابدان و اجسام ما.
ارتباط رمز آلود سپاهيان طالوت و منتظران مهدي
داستان حکمت‌آمیز سپاهيان طالوت در سوره مباركه بقره و ارتباط رمزآلود آن با قيام حضرت مهدي(عج الله تعالی فرجه الشریف) نكات مهمي در اين باره دارد، چنان‌چه وقتي سپاه طالوت به سوي اردوگاه دشمن براي كارزار در حركت بود، به خواست خداوند، قرار شد هزاران رزمنده همراه طالوت به بركه آبي امتحان شوند.
امتحان اين بود كه به دستور طالوت قرار شد كه سپاه عطشان كه گرد راه هم بر تن داشت نبايد از آن آب گوارا مي‌خوردند و فقط كساني كه در حال هلاكت بودند مجاز شدند كه يك كف دست از آن آب بياشامند!
هزاران مرد جنگي تنومند اما بي‌اراده، ماندند و روح ضعيفشان كار دستشان داد و از ادامه همراهي طالوت بازماندند و عده‌اي هم كف دستي آب خوردند و فقط 313 نفر با اراده باقي ماندند كه آب نخوردند و در كارزار نيز همين 313 نفر ماندند و بر سپاه انبوه جالوت، پيروز شدند. نكته رمز آلود اين داستان در همين تعداد 313 نفر يار با اراده طالوت است كه هم عدد با ياران اوليّه امام عصر مي‌باشند.

پس روزه‌داري به اين شوق كه در ركاب امام عصر (عج الله تعالی فرجه الشریف) بمانيم مي‌تواند ماه رمضان ما را نسبت به گذشته زنده‌تر و زيباتر كند و در حقيقت روزه، آن گاه روزه است كه نتيجه اش سربازي حضرت مهدي باشد و اگر جز اين باشد روزه ما روزه‌اي بي‌روح و بي نتيجه خواهد بود.
[1] . ‌كمال الدّين و تمام النعمة، ص 565.

[2] . همان.

منبع:مجله امان