هدف از این نوشتار اشارهای به موانع موجود بر سر راه انسانهای باهوش بود و با درجه بالایی از قطعیت کامل نیست. ما وظیفه داریم اجتماع را از وجود چنین انسانهایی مطلع سازیم و حتیالامکان نحوهی برخورد با آنها را آموزش دهیم. در این باره باز خواهیم نوشت.
بر خلاف تصور عموم که اعتقاد دارند دانشآموزان تیزهوش از مدرسه خوششان نمیآید و نسبت به آن حالتی خصمانه دارند، ثابت شدهاست که اغلب این کودکان مدرسه را دوست دارند و عاشق یادگیری هستند.
این یک حقیقت تأسفبار است که به سبب اینکه کارکنان مدرسه از نیاز کودکان تیزهـوش غافـل میماننـد و یا اینکـه نمی-خواهنـد برنامـههـای مدرسـه را بـا نیازهای کودک هماهنگ سازند، در نتیجه تعداد زیادی از استعدادهایشان هدر میرود.
لازم به یادآوری است که :
در این زمینه تا کنون پژوهشهای بسیار انجام شده است. بیشتر آنان نشان میدهند که میان هوش و موفقیت در تحصیل همبستگی بالایی وجود دارد. البته عواملی که سبب میشوند میان هوش و موفقیت در تحصیل همبستگی کامل وجود نداشته باشد زیاد است. از جمله می توان به عوامل زیر اشاره کرد:
۱- ضابطه نمره دادن در میان معلمان ثابت و یکسان نیست.
۲- ظاهر دانشآموز، نحوه سخن گفتن و رفتار او با معلم و مسئولان مدرسه و خط انشای او در ورقه امتحان و در نمره او اثر میگذارد.
۳- دانشآموزان از نظر انگیزش و پشتکار در یادگیری و همچنین از نظر شخصیت و نحوه برخورد با درس و مدرسه با هم اختلاف دارند. مثلاً بعضی از آنها با وجود هوش خوب، از اعتماد به نفس لازم برخوردار نیستند. ۴- وضع نامناسب جسمی مانند ضعف بینایی، بعضی از دانشآموزان را از موفقیت در تحصیل باز میدارد و مانع یادگیری مطلوب میشود.
۵- محیط نابسامان خانوادگی مانند اختلاف میان زن و شوهر و یا اختلاف میان پدر و مادر و فرزندان، درس خواندن را برای بعضی از دانشآموزان مشکل و گاهی غیرممکن میکند.
۶- اعتبار و پایایی بعضی از آزمونهای هوش در حد متوسط یا ضعیف است و به همین سبب نتایجی که از هوش آزمایی به دست می دهند قابل اعتماد نیست.
۷- به این ترتیب دانشآموزانی که بهرهی هوشی آنها یکسان است ممکن است بر اثر یکی یا چند تا از این عوامل در دروس مدرسه نمرههای کاملاً متفاوتی بهدست آورند.
منبع: سایت رشد |